Elke woensdagavond is er bij theater de Vijfzinnen in Gorinchem repetitie van theatergroep Manteau. De première van hun musical ‘Hairspray’ is op 6 april en de spanning daarvoor loopt hoog op.
Geschreven door: Paulien Bergwerff
Begin van de avond 7 uur: de kleedkamers van het theater stromen vol. Iedereen heeft haast want om half 8 begint de repetitie. Koffers en tassen met kleding vullen de ruimte. Er breekt opeens paniek uit. De gele shirtjes die gebruikt worden in de voorstelling zijn verdwenen. Iedereen zoekt, maar niemand kan ze vinden.
Inmiddels is het 5 voor 8 dat de repetitie echt begint. Van tevoren was er al een klein stukje dans geoefend met een deel van de cast en regisseuse Sharon Slachter. Naast regisseuse is ze ook choreagraaf. Hairspray is haar vierde productie die ze mag regisseren. Tijdens het oefenen wordt er niet goed geluisterd naar de aanwijzing en Sharon treedt streng op. De sfeer is prikkelbaar zo net voor de grote dag.
Michel de Valk, artistiek leider, richtte in 2009 theatergroep Gorkum op. “Het was eigenlijk bedoeld als eenmalig project. Daarna, in 2010, zijn we toch doorgegaan en werd het theatergroep Manteau. Eigenlijk zijn we geen theatergezelschap maar een stichting. Om die reden hebben we ook bestuur nodig.”
Sponsoren
Sinds oktober zit Bernard O’Herne, die ook meespeelt in de voorstelling, in dat bestuur. Aangezien Manteau een amateurtheatergroep is, houdt het in dat mensen toneelspelen als hobby en niet om geld aan te verdienen. Maar de theatergroep heeft zelf wel budget nodig om de voorstelling op de planken te krijgen. Bernard: “Wij krijgen subsidies van onder andere de gemeente, Rabobank en supermarktketen Plus. Met dat geld zorgen wij voor kostuums, plek om te spelen en reclame. Onze pr-afdeling werkt daaraan mee. Het is vooral eerst veel reclame maken bij familie en vrienden, maar daar vul je geen zaal van 500 man mee. Daarom hebben we posters en flyers tot onze beschikking. Er is zelfs een led-scherm langs de autosnelweg waarop reclame wordt gemaakt voor onze productie. Zoveel verschil zit er eigenlijk niet tussen een professioneel gezelschap en amateurtheater. Alleen betalen wij om mee te spelen en zij worden betaald.
De repetitie is in volle gang. De spanning die in het begin te voelen was, hangt nog steeds in het theater in Gorinchem. Als Sharon na de dans ‘As the world turns’ weer opspringt, kijkt de hele cast wat beduusd. Het script is niet goed gelezen en daarom zijn de danspasjes niet goed uitgevoerd. Het hele stuk moet opnieuw worden gedanst. Sharon is boos, maar laat ook weten dat ze zo doet omdat het een prachtige productie moet worden. “De laatste loodjes wegen het zwaarst.”
Het proces dat vooraf gaat aan de voorstelling is lang. Zo moet er eerst een rechtenvrije musical uitgezocht worden bij bemiddelingsbureau Grand Cirkle, voordat theatergroep Manteau de musical mag opvoeren. Dit vanwege dat de musical officieel een Broadway musical is. Daarna worden er audities gehouden. De audities voor deze Gorinchemse musical vonden al plaats in juni 2018. Sharon: “Om mee te spelen in een productie bij ons moet je natuurlijk auditie doen. De mensen die al bij onze theatergroep zitten, hebben al een rol. Willen ze een grote rol, dan moeten ze ook auditie doen. Willen mensen van buitenaf meedoen doen, mag dat natuurlijk ook. Michel en ik leiden deze audities. Of ze talent genoeg hebben, is natuurlijk een van de eisen die nodig is om mee te spelen. Toch is het belangrijkste punt om bij onze productie te komen, de goede instelling en mentaliteit voor in de groep.”
Hecht team
Ook hoofdrolspeler Valerie Spijkers is op deze manier bij Manteau binnengekomen. Ze speelt al dertien jaar bij verschillende amateurgezelschappen in Nederland. In Hairspray speelt ze haar eerste hoofdrol. “Deze rol is echt perfect voor mij. Toen ik hoorde dat ze hier Hairspray gingen spelen, meldde ik me meteen aan voor de auditie. Ik moest deze rol hebben! In het begin ben je vooral apart bezig met dans en zang. Dat is dan ook moeilijk oefenen omdat je thuis alleen bent en je niet de reacties van de groep om je heen hebt. Het leuke is dat op het einde alles samenkomt. Om alles op rolletjes te laten lopen bij de première, hebben we ook halverwege het proces een repetitieweekend. Het is een enorm gezellige groep en dit merk je elke keer als je samenkomt. Iedereen helpt elkaar, ook backstage tijdens het doornemen. Als er bijvoorbeeld een kledingstuk moet klaarliggen voor mij, dan zorgt iemand dat dat daar op dat moment voor mij is. Het teamverband hier is heel hecht. Er is één gouden regel in onze theatergroep voor attributen die backstage liggen: wat niet van jou is, moet je laten liggen.”
“Ik probeer me voor een première altijd goed voor te bereiden, door rust te nemen. Als het kan ga ik het liefst even op vakantie. Een paar dagen rust is een goed middel tegen de zenuwen. Zo kan je elkaar, zowel op theater als in privésferen, niet opjutten. Al heb ik vaak niet heel veel zenuwen. Behalve op de dag van première: op het moment dat de zaal opengaat en je ziet vanuit de coulissen de zaal volstromen met mensen, komen ze wel even opborrelen. Dan doe ik even mijn ogen dicht en zodra ik oploop verdwijnen ze. Want voornamelijk heb ik er gewoon heel veel zin in en zijn die zenuwen nergens voor nodig.”
Aan het einde van de hectische repetitie roept Sharon de groep nog één keer bij elkaar. Er wordt moed ingesproken. Het is nog even doorzetten en dan is de première. Bijna opgelucht verlaat iedereen langzaam het podium. Maar ondanks de problemen geeft niemand op. Want de passie voor toneelspelen, zou nooit verdwijnen.
